Det var ein gong langt bortanfor og endå litt lenger i ein liten, men kanskje litt kjedelig landsby.
Der budde det tre brødre, Hans, Bjarne og Ole.
Det var Ole som gjor alt husarbeidet og alt jobbinga i det vesle huset.
Brødrene snakka nesten aldrig med Ole, men når dei først sa noko til han var det
- slå på tven, eller hent pizzaen.
Ein vakker dag då Ole skulle ut å hente posten såg han eit stort oppslag i VG der det stod at Ari Behn hadde slått opp med prinsessa, og at kongen ville gje vek prinsessa og halve kongeriket til den som kunne klare den vanskelege oppgåva som han hadde laga til.
Halv fire neste morgon gjorde Ole seg klar til å reise den lange vegen til prinsessa.
Han smurde seg nokon brødskjever med jegersalami, tok på seg nokon filler også bar han den lange vegen gjennom skogen og til slottet.
Han viste at det var ein lang tur han hadde føre seg sån at han smurte seg nokon ekstra brødskjever. Etter langt om lenge men lenger ein langt, kom han til ei lita bru.
Under den brua var det eit stort, skummelt troll, men Ole brydde seg ikkje og gjekk vidare. Så skreik trollet av full halls
- kven er det som trampar på mi bru.
- Det er Ole den yngste i Brambar familien.
- Kva er det du vill skreik trollet.
- Eg er her får å vinne prinsessa og halve kongeriket.
- Ha ha ha du din vesle stygge andung du har ikkje ein sjanse på den vakre prinsessa, når eg feilar så feilar du og.
- Men men du står fortsat på brua mi så no kjem eg, og tek deg skreik trollet.
- Vent lit no det er ikkje du som eig den brua det er staten.
Trollet blei så sint at alle kvisene han hadde i trynet sprakk.
Ole gjekk vidare heilt til han kom til eit tre med ein liten skugge under no var det påtide med ein liten matbit tenkte han.
Han slo seg ned under treet, men før han fikk ta fram matpakka fikk han noko i haudet.
Han såg opp, det var eit tre fullt av sjokolade og snop. Han kasta all matpakka han hadde med, og begynte å gomle i seg alt sjokoladen, snopet han klarte, han putta masse ned i lommene, og sån at han hadde mat får resten av turen.
Neste stopp var ved ei elv med julebrus, eg trur det var Hansa eller så var det Lærum.
Eg kjente at eg fikk ei god julestemning i magen etter eg hadde drukke julebrus.
Eg traska vidare opp ein bakke når eg var på toppen av bakken såg eg eit stort hus det må da være slottet tenkte eg, og det var det.
Eg sprinta dei siste 20 m bort til slotts trappa, det kom mange folk som var, sure og gretne ned trappa, alle hadde feila.
Eg høyrde ei forferdeleg bromming nedi veien, det var noko kjent med den lyden, det var lamborginien til Hans og Bjarne.
Dei kom mot meg med eit bredt smil om munnen.
Dei sa i kor
- Kva er det du gjer her du prøver deg vel ikkje på prinsessa, gjer du?
- Ja det gjer eg, og eg skal bevise no ein gong for alle at eg betre enn dykk.
Vi gjekk alle tre samla inn på slottet, der var det sikkert over 50 tjenara, og ein av dei viste oss in til kongen.
Kongen var heilt anerledes enn eg hadde førestilt meg han var rund og hadde langt kvit skjegg.
- kven er dette da sa kongen
- Vi heiter Hans, Bjarne og han sveklingen der heiter Ole
- Har dykk komet får å finne lykka med prinsessa, og 1/3 av kongeriket sa kongen.
- 1/3, men i VG stod det halve kongeriket.
- Jo du skjøner den slasken Ari måtte ha ein del av kongeriket så dykk får bare 1/3 sa kongen.
- Kom igjen Hans vi stikke heim no vi gidder ikkje detta tullet her sa Bjarne.
- Du har no overbevist meg Ole at du bryr deg meir om prinsessa enn om kongeriket så du er den heldige som får gifte deg med min datter.
Ole og prinsessa gifta seg og levde lykkeleg i alle sine dagar
Snipp snapp snute så er eventyret ute.